علت نجات و عادل شدن ما، کار خداوندمان عیسی مسیح است. او هرچه برای نجات ما لازم بود، انجام داد. حال این بدین معنا نیست که خدا از ما نمی خواهد که اعمال نیکو انجام بدهیم و یا او در این مورد بی تفاوت است ! بر عکس، او اعمال نیکو را برای ما مهیا کرده است.

همچنان که افسسیان 2 : 10 به ما می گوید:

افسسیان 2 : 10

" زيرا كه صنعت او هستيم، آفريده شده در مسيح عيسي براي كارهاي نيكو كه خدا قبل مهيّا نمود تا در آنها سلوك نماييم."

خدا از قبل کار های نیکویی را که از ما انتظار دارد، مهیا کرده است. او این کار را انجام داد تا ما در آن کار ها سلوک نماییم. پس این ما نیستیم که کار های نیکو را مهیا می کنیم. بلکه خداست که از قبل آنها را برای ما مهیا ساخته است. در هر حال ما نیازمندیم که در این کار ها قدم بگذاریم یعنی به آنها پی ببریم و انجامشان دهیم.

چیز دیگری که بسیار مهم است این است که، وقتی ما در قلبمان به عیسی مسیح و قیامش از مردگان ایمان می آوریم، تولد تازه می یابیم و همانطورکه در دوم قرنتیان 5 :17 آمده، خلقتی تازه می شویم. "پس اگر كسي در مسيح باشد، خلقت تازه اي است". از آنجایی که با اعمالمان نجات نیافته ایم، ما به عنوان خلقت هایی تازه، آفریده شده ایم تا اعمال نیکویی را که خدا برای ما مهیا کرده است، انجام دهیم. به عبارات "آفریده شده" و "برای" (که با رنگ قرمز در آیه بالا مشخص شده اند) دقت کنید. این عبارات همان هایی هستند که استفاده می کنیم تا بگوییم: "ماشین برای مسافرت آفریده شده( ساخته شده) است." "تلفن برای برقراری تماس آفریده شده( ساخته شده) است." "رادیو برای دریافت سیگنال های رادیویی آفریده شده (ساخته شده ) است." به عبارت دیگر خدا با گفتن جمله "آفریده شده، برای کار های نیکو که خدا از قبل مهیا نمود."، به ما می گوید که ما کاملاً قادریم، آفریده شده ایم و در ذات خلقت تازه ماست که کار های نیکوی مهیا شده توسط او را انجام دهیم. انجام این کار های برای ما و خلقت جدید ما امری طبیعی است. زیرا برای انجام آنها آفریده شده ایم. قدم نگذاشتن در این اعمال این مفهوم را می رساند که ما کاری را که برای آن آفریده شده ایم، انجام نمی دهیم. مثل این است که تلفنی داشته باشیم که تماس نگیرد و یا رادیویی که کار نکند.

با رجوع به اول قرنتیان باب 12 معنی کارهایی که خدا برای ما مهیا کرده است را بهتر می فهمیم. در آنجا می خوانیم:

اول قرنتیان 12 : 27

" امّا شما بدن مسيح هستيد و فرداً اعضاي آن مي باشيد."

و اول قرنتیان 12 : 18

" لكن الحال خدا هر يك از اعضا را در بدن نهاد بر حسب اراده خود."

هریک از ما عضوی از بدن مسیح با کاربردی خاصیم و این کاربرد را خدا برای ما مشخص کرده است. وی ما را در این بدن با نقشی خاص و طبق خواستش قرار داده. همانطورکه مغز و سر در بدن فیزیکی مسئولیت هدایت را بر عهده دارند، همچنین در بدن روحانی نیز سر این بدن یعنی عیسی مسیح، مسئولیت هدایت را بر عهده دارد. (افسسیان 5 : 23) اعضای بدن مسیح همانند اعضای بدن فیزیکی مأموریتی دارند که سر بر عهده آنها نهاده است. ما در نقشمان در بدن در جایگاهی نیستیم که کار نیکو را تشخیص دهیم. خدا از قبل این کار ها را برای ما مشخص کرده است. کار ما هم این است که در این مأموریت به پیش برویم، به آن پی ببریم و آنطور که برای آن مأموریت آفریده شده ایم، عمل نماییم. اگر ما چشمانمان را ببندیم و مأموریتمان را نادیده بگیریم، این مأموریت هیچ وقت به انجام نخواهد رسید. برادران و خواهران عزیز، چیزی که من می خواهم بگویم این است که اگرچه خدا این اعمال را برای ما مهیا ساخته، اما ما مسئول انجام دادن آنها هستیم و اگرچه او ما را با کاربردی خاص در بدن مسیح قرار داده اما این ماییم که باید در این راه قدم بگذاریم و کارهایی را که سر دستور می دهد، انجام دهیم. اگر ما کارمان را انجام ندهیم، کسی نیست که آنرا برای ما انجام بدهد. اگر ما نقشمان را ایفا نکنیم، همانطور که بدن ما هنگامی که یکی از اعضایش خوب کار نمی کند، اذیت می شود، به همین صورت بدن مسیح هم زجر می کشد. می دانیم که تنها مسیح سر این بدن است و دستورات را صادر می کند. اما انجام آنها را بر عهده خود اعضا می گذارد. برخی از برادران مفهوم حقیقی کلیسا را تغییر داده اند و می گویند که خدمت، انجام کار خدا و کار هایی که او برای ما مهیا کرده است، چیز هایی هستند که مختص روحانیون و کسانی است که به صورت خاص خوانده شده اند. در این تفسیر به نظر می رسد که نقش بقیه این است که روز های یکشنبه فقط و فقط صندلی های کلیسا را پر کنند. این تفسیر اشتباهی بسیار بزرگ است. در کلام خدا هیچ چیزی به نام مردم روحانی و غیر روحانی نیامده است. چیزی که در کلام خدا آمده بدنی واحد است که در آن تک تک برادران و خواهران به انتخاب خدا مسئولیتی را بر عهده دارند. شما برادر و خواهری که این مقاله را می خوانید هم نقشی در بدن مسیح دارید. آیا از این موضوع اطلاع دارید که شما هم در بدن مسیح نقشی دارید؟ آیا می دانید نقشی که خدا در این بدن به شما داده چیست؟ می دانید اعمال نیکویی که او از قبل برای شما مهیا کرده تا در آن قدم بگذارید، چیست؟ و یا وقتتان را صرف امور این دنیا می کنید؟ (مرقس 4 : 19) تا زمانی که خدمت به اشخاصی خاص تعلق دارد و شما برادر و خواهر عزیز کاری را که برای آن خلق شده اید انجام ندهید، هیچ کس آنرا انجام نخواهد داد. همانطور که وجود هر شخصی در این بدن منحصر به فرد و ضروری است. وجود شما نیز در بدن مسیح منحصر به فرد است. بنابراین اگر شما هنوز پی نبرده اید که خدا چه چیز را برای شما مهیا کرده است، ضروری ست که به آن پی برده و برخاسته خداوند را بطلبید. زمان آن رسیده که به او بگویید: "من درخدمتم ای خداوند. از من چه می خواهی تا برای تو انجام دهم؟ " او شما را برای خدمتتان آفریده، آماده کرده و توانایی کامل انجام آنرا به شما داده است. اما شما باید خود را در اختیار او بگذارید و بخواهید که در آن کار هایی که او مهیا کرده قدم بردارید. اگر خود را به خدا نسپارید، هیچ اتفاقی نخواهد افتاد. مانند عضوی از بدن خواهید بود که اگر چه در بدن است، اما هیچ ارتباطی با سر ندارد. چنین عضوی بیمار است. عضوی است که خوب کار نمی کند. در طرف مقابل تصویری از عضوی سالم است (تصویر واضحی از اول قرنتیان باب 12، درباره بدن، اعضا و سر) که فوراً نسبت به دستورات مغز عکس العمل نشان می دهد. چنین تصویری تصویر یک مرد خداست که به سر نگاه می کند تا بدون شک و طبق دستور عکس العمل نشان دهد. این تصویر یک مسیحی است که در کار هایی که خدا برای او مهیا کرده، سلوک می نماید، به آن پی می برد، میوه کامل می آورد و به اندیشه های دنیوی و غرور دولت و هوس چیز های دیگر رخصت نمی دهد. خدا انتظار دارد که ما چنین مسیحیانی باشیم. مسیحیانی که میوه کامل می آورند و از طریق آن پدر آسمانی مان را جلال می دهند.

یوحنا 15 : 5 و 8

" من تاك هستم و شما شاخه‌ها. آنكه در من مي‌ماند و من در او، ميوه بسيار مي‌آورد زيرا كه جدا از من هيچ نمي‌توانيد كرد. ... جلال پدر من آشكارا مي‌شود به اين كه ميوه بسيار بياوريد و شاگرد من بشويد."