یکی از نتایج صحبت عیسای مسیح با زن سامری در انجیل یوحنا فصل ۴ این بود که عیسای مسیح درباره پرستش به ما تعلیم دهد. میخواهیم در این مقاله، این قسمت کوتاه را از انجیل یوحنا ۴:۲۰-۲۵ مورد بررسی قرار دهیم و پنج اصل در رابطه با پرستش در این قسمت کوتاه پیدا کنیم.
۱-مکان پرستش
۲-هدف پرستش
۳-ماهیت پرستش
۴-زمان و وقت پرستش
۵-اهمیت پرستش
۵-اهمیت پرستش (آیه ۲۳)
مسیح میفرماید: «پدر جویای ... پرستندگان است». خدا ما را آفرید تا با او شراکت و رفاقت داشته باشیم. به همین دلیل، پرستش در وهله اول به معنی خدمت، دعا و درخواست، یا بشارت نیست بلکه به معنی شکرگزاری، تمجید و ستایش است. «پس بیایید بهواسطۀ عیسی قربانی سپاس را پیوسته به خدا تقدیم کنیم. این قربانی، همان ثمرۀ لبهایی است که به نام او معترفند» (عبرانیان ۱۳:۱۵). البته روشن است که پرستش واقعی فقط مستلزم شکرگزاری نیست بلکه مستلزم تسلیم کامل به خداست. همانطور که پولس میفرماید: «... در پرتو رحمتهای خدا، از شما استدعا میکنم که بدنهای خود را همچون قربانی زنده و مقدس و پسندیدۀ خدا، به او تقدیم کنید که عبادت معقول شما همین است» (رومیان ۱۲:۱). خدا را شکر کنیم که از طریق راه تازه و جدید که برای ما باز شده، میتوانیم همان خدایی را که قابل پرستش است، ستایش کنیم و از او برای تمام برکاتش تشکر نماییم. خدا عطا فرماید که همۀ ما با روح و راستی او را پرستش کنیم.
منبع : www.kalameh.com