برای هر فرد این امکان وجود دارد که بسیار بد موعظه کند. این امر زمانی رخ می‌دهد که واعظ "قانون طلایی" ارتباط را نادیده می‌گیرد. این موضوع بسیار حیاتی است زیرا موعظه بسیار بد هرگز به گرسنگی روحانی مخاطبین پاسخ نمی‌گوید. اگر شما مسئولیتی را در خدمت موعظه به عهده دارید، از شما خواهش می‌کنم که این مقاله را با دقت بخوانید.
۳) اهمیت و ارزش مثال
آیا تاکنون سؤال کرده‌اید که چرا بعضی از واعظین شما را به صندلیهای خود میخکوب می‌کنند و عده‌ای دیگر شما را از فرط خستگی به خواب می‌کشانند؟ واعظان موفق موعظۀ خود را با داستانهای زیبا و پرمفهوم عجین می‌سازند. اگر به موعظه یکی از واعظان بسیار معروف بنام راوی زاکاریاس گوش دهید درمی‌یابید که او از داستانهای بسیار برای به تصویر کشیدن حقایق کتابمقدسی استفاده می‌کند. ریک وران نیز اهمیت داستان را در موعظه تأکید می‌کند. او به ما یادآوری می‌کند که کتابمقدس سرشار از داستانهایی است که خدا از طریق آنها با انسان ارتباط برقرار کرد. اما چرا داستان؟ زیرا داستان توجه ما را جلب و احساسات ما را تحریک می‌کند و به یادآوری ما مدد می‌رساند.
باید اذعان داشت که می‌توان یک حقیقت مندرج و مناسب در کتابمقدس را موعظه کرد اما ارتباط با شنوندگان برقرار نشود. زیرا که پیغام از مثالهای خوب بهره نبرده است. اگر موعظه‌ای تماماً به تشریح، بحث و کاربرد پیام بپردازد، مردم آن را خسته‌کننده خواهند یافت و بتدریج گیرندگان خود را خاموش خواهند کرد. علیرغم آنکه جمله موضوعی شما متناسب و بجاست ولی موعظه چیزی جز اتلاف وقت نیست. مردم گوش نمی‌دهند زیرا احساس می‌کنند که در اتاقی بدون پنجره قرار گرفته‌اند. آنان می‌خواهند که شما بعنوان واعظ پرده‌ها را کنار زده و بگذارید که نور از طریق داستانها و مثالها به درون اتاق بیاید.
اگر مثال اینقدر مهم است، چرا بسیاری از واعظان کمتر از آنها استفاده می‌کنند! زیرا که پیدا کردن مثال صحیح کار بسیار سختی است. بلی یک واعظ جدی باید یک خواننده جدی نیز باشد، خوانندۀ کتابها، روزنامه‌ها و مجلات. او باید به دقت و با ظرافت به ضبط داستانها و مثالهای مفید بپردازد. هر گاه که داستانی را می‌خوانید سریع آن را در بایگانی خود محفوظ دارید. در غیر این صورت آن را از دست خواهید داد. سرانجام زمانی که موعظه خود را تهیه می‌کنید مجموعۀ عظیمی از مثالها را در اختیار دارید که می‌توانید از آنها استفاده کنید. بار دیگر بخاطر بسپارید که قانون طلایی این است.
یک موضوع از کتابمقدس را با بیان مثالهای خوب که به نیازهای شنوندگان مربوط است، موعظه کنید.
سخن پایانی: کار سخت و روح‌القدس
موعظه، کار سختی است. تعیین یک جمله موضوعی متناسب و همچنین پیدا کردن مثالهای خوب کار دشواری است. ولی ما از انگیزه لازم برای تحقق این هدف برخورداریم. به افرادی که باید برایشان صحبت کنید بیندیشید، به تأثیری که موعظه شما خواهد گذاشت فکر کنید و اگر این کافی نیست به مدت زمانی که شنوندگان به موعظه شما گوش می‌دهند توجه کنید. حتی اگر بیست نفر در کلیسا دارید و دو ساعت صرف آمدن و رفتن آنها می‌شود و یک ساعت نیز در کلیسا به موعظه شما گوش دهند، شصت ساعت ارزش آن را دارد که روی موعظه خود با جدیت کار کنید.
اما کار سخت نیز البته به تنهایی کافی نیست. واعظان باید از روح‌القدس پر شوند. قدرت کلام آنان به رابطه شخصی آنها با خداوند بستگی دارد. ولی این مطلب موضوع دیگری است که پرداختن به آن مجالی دیگر می‌طلبد.
ممکن است که شما وقت تحصیل در الهیات را نداشته باشید. ولی اگر می‌خواهید که موعظه کنید می‌خواهم شما را صمیمانه به دروس دانشگاه آی سی آی در این زمینه بنام "اصول تهیه موعظه" جلب نمایم که توسط جیمز براگا به رشته تحریر درآمده است. این کتاب دارای یک کتاب راهنما نیز می‌باشد. برای اطلاعات بیشتر با مؤسسه ایلام تماس حاصل نمایید.
منبع : www.kalameh.com
