بسیار ادعا می‌شود که همه ساله ۱۰۰ هزار مسیحی بخاطر دینشان به قتل می‌رسند. در ابتدای امسال، واتیکان این رقم را منطقی خواند. ولی آیا واقعا چنین است؟
مردان مسلح موتورسوار، با آتش گشودن بر حاضران در یک مراسم ازدواج در کلیسای مسیحیان قبطی در قاهره، سه نفر را به قتل رساندند. بمب گذاری انتحاری بیرون از یک کلیسا در پاکستان دست کم ۷۵ کشته برجای گذاشت.
این دو حمله اخیرا و با فاصله تنها یک ماه از یکدیگر رخ داد و به سرخط خبرها بدل شد؛ حوادثی وحشتاک، ولی نه چندان غیرمنتظره.
واقعاً خشونت ضدمسیحی چقدر فراگیر است؟
اسقف اعظم سیلویو ماریا توماسی، سخنگوی واتیکان در پیام رادیویی خود به شورای حقوق بشر سازمان ملل در ماه مه چنین گفت: "تحقیقات موثق به این نتیجه تکان دهنده رسیده که همه ساله حدود ۱۰۰ هزار مسیحی بنابر دلایل مرتبط با دینشان به قتل می‌رسند."
در اینترنت این آمار، حیاتی مستقل پیدا کرده، از جاهای مختلف سر برمی‌آورد و گاهی جزئیات اضافه‌ای نیز به همراه دارد: که این ۱۰۰ هزار جان توسط مسلمانان گرفته شده است.
منبع اصلی این آمار "مرکز مطالعه مسیحیت جهانی" (سی اس جی سی) در مدرسه علوم دینی "گوردون-کانول" در ایالت ماساچوست آمریکا است. این مرکز همه ساله چنین آماری را در گزارش "وضعیت جهانی تبلیغ" خود منتشر می‌کند.
محققان این مرکز کار خود را با تخمین زدن تعداد مسیحیانی که بین سال‌های ۲۰۰۰ و ۲۰۱۰ شهید شده‌اند – به ادعای آن‌ها یک میلیون نفر - آغاز کرده و سپس این رقم را به ۱۰ تقسیم کرده و به رقم سالانه ۱۰۰ هزار نفر دست یافته‌اند.
ولی آن‌ها از کجا به رقم نهایی یک میلیون نفر رسیده‌اند؟
اگر در این آمار دقیق شوید، خواهید دید که اکثر این افراد در جنگ داخلی جمهوری دموکراتیک کنگو کشته شده‌اند.
تخمین زده می‌شود که بیش از چهار میلیون نفر، بین سال‌های ۲۰۰۰ و ۲۰۱۰، در این جنگ کشته شده‌اند و این مرکز، ۹۰۰ هزار نفر (یا ۲۰ درصد) از این تعداد را شهید به حساب می‌آورد.
این یعنی به طور متوسط ۹۰ هزار نفر در هر سال از این ده سال.
پس وقتی می‌شنوید که همه ساله ۱۰۰ هزار مسیحی جانشان را به خاطر دینشان از دست می‌دهند، باید بخاطر داشته باشید که اکثر این افراد (۹۰ هزار نفر) کسانی هستند که در جمهوری دموکراتیک کنگو کشته شده‌اند.
این یعنی می‌توان بلافاصله گفت که شایعات اینترنتی مبنی بر قتل سالانه ۱۰۰ هزار مسیحی بدست مسلمانان مهمل است. جمهوری دموکراتیک کنگو کشوری مسیحی است. در جنگ داخلی این کشور، مسیحی‌ها مسیحی‌ها را می‌کشتند.
مرکز مطالعه مسیحیت جهانی در تخمین های قبلی خود از تعداد شهدا، کشتگان نسل کشی در رواندا را نیز حساب می‌کرد. این هم پرسش برانگیز است. نسل کشی رواندا یک درگیری مذهبی نبود – هوتوها، توتسی‌ها را می‌کشتند و هر دو طرف مسیحی بودند.
یان لیندن، نویسنده کتاب "کلیسا و انقلاب در رواندا" و استاد مشترک دین شناسی در مدرسه مطالعات مشرق زمین و آفریقا در لندن، می‌گوید: "نسل کشی رواندا بر اساس قتل عام سازمان یافته یک گروه قومیتی به هدف پاکسازی کامل آن‌ها بود و هیچ ربطی به عقاید و مذهب افراد کشته شده نداشت."
او می افزاید: "جنگ داخلی جمهوری دموکراتیک کنگو نتیجه سقوط دولت، فروپاشی ارتش و قدرت گیری شبه نظامیان به خاطر در اختیار داشتن تمام تسلیحات بود. آن‌ها به کشتار، تجاوز و غارتگری سراسری پرداختند و به سختی می‌توان این قتل ها را شهادت دانست."
ولی جان الن، گزارشگر واتیکان و نویسنده "جنگ جهانی علیه مسیحیان"، مثالی می‌زند از اینکه چطور یک نفر از کشتگان جنگ داخلی کنگو می‌تواند شهید محسوب شود.
او می‌گوید: "یک زن مبلغ مذهبی در محدوده کاری خود موفق شده مردم را متقاعد کند که وارد گروه‌های شبه نظامی نشوند و یکی از این گروه‌ها او را به قتل می‌رساند، چون آن‌ها نمی‌خواهند منابع عضوگیری‌شان بخشکد. خب، این خشونت ضدمسیحی است. اینطور نیست؟"
یان لیندن همچنین استدلال می‌کند که در رواندا هوتوهایی بودند که بنا بر عقاید مسیحی شان حاضر به ترک همقطاران توتسی خود نبودند و برای همین به قتل رسیده‌اند و می‌توان آن‌ها را شهید دانست.
بگذارید توافق کنیم که عده‌ای در جمهوری دموکراتیک کنگو بخاطر عقاید مسیحی خود کشته شده‌اند. آیا منطقی است که بگوییم این عده ۲۰ درصد از کل کشتگان بوده‌اند؟
تاد جانسون، مدیر سی اس جی سی، به بی بی سی گفته که این رقم از ویرایش سال ۱۹۸۲ دانشنامه جهانی مسیحیت استخراج شده. در این منبع گفته شده که به طور متوسط ۲۰ درصد از جمعیت ملل آفریقا مسیحیانی هستند که مناسک دینی خود را بجا می‌آورند.
ولی قطعا چنین است که همه مسیحیان فعالی که در یک جنگ داخلی کشته شده‌اند، بخاطر عقاید مذهبیشان کشته شده‌اند؟
آقای جانسون می‌گوید که این مرکز در تازه ترین گزارش های خود دیگر بر این آمار استناد نمی‌کند. ولی رقم ۱۰۰ هزار نفر در گزارش سال ۲۰۱۳ این مرکز همچنان دیده می‌شود.
این موضوع مسأله دیگری را نیز پیش می‌کشد: با اینکه خشونت در کنگو همچنان ادامه دارد، دامنه این درگیری‌ها اکنون بسیار محدودتر از دوره اوج آن است.
آقای جانسون این مسأله را تصدیق می‌کند و آن را "یکی از ضعف‌های این رویکرد" می‌داند.
او می‌گوید: "حتی در جمهوری دموکراتیک کنگو اوضاع به وخامت ۱۰ سال پیش نیست. این تعداد هر سال رو به کاهش است. پس احتمالاً همین حالا هم با کاهش سالانه این رقم مواجهیم، ولی روش آماری ما آنقدر دقیق نیست [که بتوان این تغییرات را در آن لحاظ کرد]، برای همین در چند سال اخیر رقم ۱۰۰ هزار نفر را حفظ کرده‌ایم. ولی احتمالاً اگر اتفاق جدیدی نیافتد مجبور خواهیم شد که این رقم را کاهش دهیم."
اگر ۹۰ هزار نفر کشته شده در جمهوری دموکراتیک کنگو را از آمار ۱۰۰ هزار نفری سی اس جی سی کم کنیم، ۱۰ هزار شهید مسیحی در سال می‌ماند.
به گفته پروفسور توماس شیرماخر از "جامعه بین‌المللی حقوق بشر"، رقم سالانه واقعی مسیحیانی که بخاطر مسیحی بودن کشته می‌شوند به احتمال قوی‌تر در همین مقیاس آماری است.
او می‌گوید: "باید توجه داشت که در حال حاضر رقمی علمی در دست نیست. تحقیقی در این باره نشده و کارشناسان نیز از ارائه رقمی نهایی خودداری می‌کنند."
"ما به همراه چند دانشگاه از سراسر دنیا یک پروژه تحقیقاتی درباره این موضوع را آغاز کرده‌ایم و حدس آماری اولیه برای این پروژه ۷ تا ۸ هزار شهید مسیحی در سال است."
ولی برای جان الن، اعداد و ارقام در این بحث اهمیتی ثانویه دارد.
او می‌گوید: "معتقدم که داشتن ارقام قابل اعتماد در این مبحث خوب است، ولی فکر نمی‌کنم که این تغییری در نکته اصلی طرح شده در کتاب من ایجاد کند. نکته اصلی کنار گذاشتن روایت غالب در مباحث در غرب است: اینکه مسیحیان نمی‌توانند مورد تهدید باشند، چون آن‌ها متعلق به قدرتمندترین کلیسای جهان هستند."
"حقیقت این است که دو سوم از ۲.۳ میلیارد جمعیت مسیحی دنیا، امروز در مناطقی خطرناک زندگی می‌کنند. آن‌ها معمولاً فقیرند، به اقلیت‌های قومیتی، زبانی و فرهنگی تعلق دارند و در بسیاری از موارد در خطر قرار دارند."
منبع : بی بی سی فارسی
منتشر شده در تاریخ : 05 آذر 1392
