معنی "مذهب" چیزیست مثل "ایمان به خدا یا خدایان برای پرستش، که معمولا بوسیلة مراسم مخصوصی انجام می شود، هر سیستم ایمانی، پرستش، و غیره، که اغلب جنبة اخلاقی داشته باشد." در نور این تعریف، کتاب مقدس از مذهبی جامع صحبت می کند، اما در خیلی موارد هدف و اثر "مذهب جامع" چیزی نیست که خدا را خشنود کند.

در پیدایش باب 11، احتمالا اولین مذهب جامع، مردم زمان نوح بودند که بجای اطاعت از خدا و پر کردن زمین، با هم جمع شدند تا برج بابل را بسازند. آنها ایمان داشتند که اتحادشان مهمتر از رابطه شان با خدا بود. پس خدا وارد شد و زبانهای آنها را مغشوش کرد تا سیستم این جامعة مذهبی را در هم بشکند.

در خروج باب 6 و بعد از آن، خدا یک مذهب جامع برای قوم اسرائیل درست کرد. ده فرمان، قوانین مربوط به خیمة اجتماع، و سیستم قربانی ها همه بوسیلة خدا بر قرار شد و قوم اسرائیل آنرا پیروی کردند. مطالعة بیشتر عهد جدید واضح می کند که قصد این مذهب این بود که احتیاج قوم را به نجات دهنده اش مسیح نشان دهد (غلاطیان 3، رومیان 7). بهر حال، خیلی ها این را اشتباه متوجه شده اند و بجای خدا قوانین و مراسم را پرستش می کنند.

در طی تاریخ اسرائیل، خیلی از سختی هایی که اسرائیلیان تجربه کردند بخاطر مسائل مربوط به مذهب بود. مثل پرستیدن بعل (داوران 6 ، 1 پادشاهان 18)، داجون (1 سموئیل 5)، و مولک (2 پادشاهان 23 :10). خدا پیروان این خدایان را شکست داد، و قدرت و توانایی خود را نشان داد.

در اناجیل، فریسیان و صدوقیان بعنوان نمایندگان جامعة مذهبی زمان مسیح معرفی شده اند. عیسی دائما آنها را دربارة تعالیم غلط و زندگی ریاکارانه شان، مورد سرزنش قرار می داد. در رسالات، گروه هایی بودند که انجیل را با لیستی از اعمال و مراسم مخلوط می کردند. آنها در ضمن روی ایمانداران فشار می آوردند که این مسیحیت ساختگی را قبول کنند. غلاطیان و کولسیان دربارة این مذاهب هشدار می دهند. در کتاب مکاشفه، مذهبی بعنوان مذهب جهانی روی دنیا اثر خواهد گذاشت.

در خیلی از موارد، نتیجة مذهب انحراف از هدف خداست. بهر حال، کتاب مقدس از گروه ایماندارانی صحبت می کند که در نقشة خدا هستند. خدا به این گروه منظم ایمانداران کلیسا می گوید. توضیح آن در کتاب اعمال رسولان و رسالات نشان می دهد که کلیسا باید منظم و متحد باشد. در گروه بودن باعث امنیت، ثمربخش بودن و کثیر شدن است (اعمال رسولان 2 : 41-47). در مورد کلیسا، بهتر است رابطة جامع خوانده شود.

مذهب سعی انسان برای داشتن رابطه با خداست. ایمان مسیحی رابطة با خداست بخاطر آنچه او برای ما از طریق قربانی کردن عیسی مسیح انجام داده است. راهی برای رسیدن به خدا وجود ندارد (او به ما رسیده است- رومیان 5 :8). غروری وجود ندارد (همه با فیض دریافت شده است-افسسیان 2 :8-9). دعوایی بر سر رهبر ی کردن نباید باشد (مسیح سر است-کولسیان 1 : 18). و تعصبی نباید باشد (ما همه در مسیح یک هستیم- غلاطیان 3 : 28). مسئله بر سرگروه و جامعه بودن نیست، بلکه اشکال در تمرکز کردن روی قوانین و مراسم مذهبیست.

منبع : gotquestions.org/Farsi