نخست، مهم است توجه داشته باشید که واژه «اینهمه» وصف صحیحی نیست. ممکن است این طور به نظر رسد که بسیاری از رهبران مسیحی انجیلی رسوا شده اند، اما این به خاطر حجم توجه زیادی است که به این گونه رسوایی ها شده است. هزاران رهبر، شبان، پروفسور، مسیونر، نویسنده و مبشر مسیحی انجیلی وجود دارد که در هیچ چیز «رسوایی آوری» شریک نشده اند. اکثریت وسیع رهبران مسیحی انجیلی، مردان و زنانی هستند که خدا را دوست دارند و به همسر و خانواده شان وفادار هستند و در کارهایشان با بیشترین صداقت و درستی عمل می کنند. شکست و قصور تعدای اندک نباید برای حمله به کل استفاده شود.

با وجود این گفته، این مشکل کماکان وجود دارد که گاهی اوقات رسواییها در میان افرادیکه ادعا می کنند مسیحیان انجیلی هستند اتفاق می افتد. رهبران مسیحی برجسته به خاطر زناکاری یا فاحشگی افشا شده اند. برخی از مسیحیان انجیلی محکوم به کلاهبرداری مالیاتی و دیگر خلافکاریهای مالی شده اند. چرا چنین چیزی اتفاق می افتد؟ دست کم سه توضیح عمده وجود دارد: 1) برخی از آنانیکه ادعا می کنند مسیحیان انجیلی هستند، شارلاتانهایی بی ایمان هستند. 2) برخی از رهبران مسیحی انجیلی اجازه می دهند که جایگاهشان به تکبر کشیده شود، و 3) شیطان و ارواح پلیدش رهبران مسیحی را شدیدتر وسوسه و حمله می کند چرا که می دانند یک رهبر که به رسوایی کشیده شود می تواند نتایج مخربی چه بر مسیحیان و چه بر غیر مسیحیان داشته باشد.

1) برخی از «مسیحیان انجیلی» که گرفتار رسوایی می شوند، شارلاتان و انبیای دروغین هستند. عیسی هشدار می دهد که «از پيامبران دروغين بر‌‌حذر باشيد. آنان در لباس گوسفندان نزد شما مي‌آيند، امّا در باطن گرگان درّنده‌اند... بنابراين، آنان را از ثمراتشان خواهيد شناخت» (متی 15:7-20). انبیای دروغین وانمود می کنند که زنان و مردانی خداشناس هستند و طوری ظاهر می شوند که گویی رهبران انجیلی هستند. اما سرانجام «میوه» شان (رسوایی) آشکار می کند که آنان بر خلاف چیزی هستند که ادعا می کنند. آنان از نمونه شیطان را پیروی می کنند، «و اين عجيب نيست، زيرا شيطان نيز خود را به شکل فرشته نور درمي‌آورد؛ پس تعجبي ندارد که خادمانش نيز خود را به خادمان طريق پارسايي همانند سازند. سرانجامِ اينان فراخور کارهايشان خواهد بود» (دوم قرنتیان 14:11-15).

2) کتاب مقدس روشن می کند که «غرور پیشروِ نابودی است، و دل متکبر پیشروِ لغزش» (امثال 18:16). یعقوب 6:4 به ما یادآور می شود که «خدا در برابر متکبّران مي‌ايستد، امّا فروتنان را فيض مي‌بخشد». کتاب مقدس مکرراً بر علیه غرور هشدار می دهد. بسیاری از رهبران مسیحی خدمتشان را در روحیه فروتنی و توکل به خدا آغاز می کنند، اما وقتی که خدمتشان رشد پیدا کرد و کامیاب شد، وسوسه می شوند که مقداری از این جلال را برای خود بگیرند. برخی از رهبران مسیحی انجیلی، در حالیکه پیش خدا چاپلوسی می کنند، در عمل تلاش می کنند که خدمت روحانی شان را با قوت و حکمت خودشان بنا و اداره کنند. این نوع غرور به یک سقوط خواهد انجامید. خدا از طریق هوشع نبی هشدار داد، «وقتی آنان را چراندم، سیر شدند، و چون سیر شدند در دل خویش مغرور گشتند و از این رو مرا از یاد بردند» (هوشع 6:13).

3) شیطان می داند که با برانگیختن یک رهبر مسیحی انجیلی به یک رسوایی، می تواند تاثیر قوی ای بگذارد. درست همانطور که زنای داود پادشاه با بت شبع و قتل سازماندهی شده ی اوریا آسیب بزرگی بر خانواده داود و تمام قوم اسراییل وارد آورد، به همین منوال کلیسا یا خدمت، با سقوط اخلاقی رهبرش، آسیب جدی می بیند یا نابود می شود. بسیاری از مسیحیان، وقتی می بینند که یک رهبر سقوط می کند، ایمانشان تضعیف می شود. غیر مسیحیان از شکست رهبران «مسیحی» به عنوان دلیلی بر رد مسیحیت استفاده می کنند. شیطان و ارواح پلیدش این را می دانند و از این رو بیشتر حمله هایش را به جایگاههای رهبری وارد می آورند. کتاب مقدس به همه ما هشدار می دهد که «خويشتندار و مراقب باشيد، زيرا دشمن شما ابليس همچون شيري غرّان در گردش است و کسي را مي‌جويد تا ببلعد» (اول پطرس 8:5).

وقتی می بینیم که یک رهبر مسیحی متهم به رسوایی یا گرفتار آن شده است پاسخمان چه باید باشد؟

1) به هر اتهام بی پایه و اساس گوش ندهیم یا قبول نکنیم (امثال 8:18،17 ؛ اول تیموتائوس 19:5).

2) سنجشهای درست کتاب مقدسی برای توبیخ آنانیکه گناه می کنند اتخاذ کنیم (متی 15:18-17؛ اول تیموتائوس 20:5). اگر گناه به اثبات رسیده و شدید است، عزل دائم از خدمت رهبری باید به اجرا در بیاید (اول تیموتائوس 1:3-13).

3) آنانیرا که گناه می کنند ببخشایید (افسسیان 32:4 ؛ کولسیان 13:3)، و هنگامی که توبه دیده شد، آنان را به مشارکت بازگردانید (غلاطیان 1:6 ؛ اول پطرس 8:4) اما آنها را به رهبری بازنگردانید.

4) در دعا برای رهبرانمان وفادار باشید. مشکلی را که با آن دست و پنجه نرم می کنند، وسوسه هایی را که متحمل می شوند، و فشاری را که باید تاب بیاورند، بشناسید. ما باید برای رهبرانمان در دعا باشیم و از خدا بخواهیم که آنان را قوی گرداند، و از آنان محافظت کند و آنان را دلگرم سازد.

5) مهمتر از همه اینکه شکست یک رهبر مسیحی انجیلی را به عنوان یک یادآوری و نمونه در نظر داشته باشیم که تنها و تنها بر خدا توکل کنیم. خدا هرگز مردود نمی شود، هرگز گناه نمی کند، و هرگز دروغ نمی گوید. «قدوس، قدوس، قدوس است خداوند لشکرها؛ تمامی زمین از جلال او مملو است» (اشعیا 3:6).

منبع : gotquestions.org/Farsi