فصل 1
1 در زمین عُوص، مردی بود كه ایوب نام‌داشت؛ و آن مرد كامل و راست و خداترس بود و از بدی اجتناب می‌نمود.
2 و برای او، هفت پسر و سه دختر زاییده شدند.
3 و اموال او هفت هزار گوسفند و سه هزار شتر و پانصد جفت گاو و پانصد الاغ ماده بود و نوكران بسیار كثیر داشت و آن مرد از تمامی بنی مشرق بزرگتر بود.
4 و پسرانش می‌رفتند و در خانه هر یكی از ایشان، در روزش مهمانی می‌كردند و فرستاده، سه خواهر خود را دعوت می‌نمودند تا با ایشان اكل و شرب بنمایند.
5 و واقع می‌شد كه چون دوره روزهای مهمانی ایشان بسر می‌رفت، ایوب فرستاده، ایشان را تقدیس می‌نمود و بامدادان برخاسته، قربانی‌های سوختنی، به شماره همه ایشان می‌گذرانید، زیرا ایوب می‌گفت: «شاید پسران من گناه كرده، خدا را در دل خود ترك نموده باشند» و ایوب همیشه چنین می‌كرد.
6 و روزی واقع شد كه پسران خدا آمدند تا به حضور خداوند حاضر شوند؛ و شیطان نیز در میان ایشان آمد.
7 و خداوند به شیطان گفت: «از كجا آمدی؟» شیطان در جواب خداوند گفت: «از تردّد كردن در زمین و سیر كردن در آن.»
8 خداوند به شیطان گفت: «آیا در بنده من ایوب‌تفكّر كردی كه مثل او در زمین نیست؟ مرد كامل و راست و خداترس كه از گناه اجتناب می‌كند!»
9 شیطان در جواب خداوند گفت: «آیا ایوب مجّاناً از خدا می‌ترسد؟
10 آیا تو گِرْد او و گِرْد خانه او و گِرْد همه اموال او، به هر طرف حصار نكشیدی و اعمال دست او را بركت ندادی و مواشی او در زمین منتشر نشد؟
11 لیكن الا´ن دست خود را دراز كن و تمامی مایملك او را لمس نما و پیش روی تو، تو را ترك خواهد نمود.»
12 خداوند به شیطان گفت: «اینك همه اموالش در دست تو است؛ لیكن دستت را بر خود او دراز مكن.» پس شیطان از حضور خداوند بیرون رفت.
13 و روزی واقع شد كه پسران و دخترانش در خانه برادر بزرگ خود می‌خوردند و شراب می‌نوشیدند.
14 و رسولی نزد ایوب آمده، گفت: «گاوان شیار می‌كردند و ماده الاغان نزد آنها می‌چریدند.
15 و سابیان بر آنها حمله آورده، بردند و جوانان را به دم شمشیر كشتند و من به تنهایی رهایی یافتم تا تو را خبر دهم.»
16 و او هنوز سخن می‌گفت كه دیگری آمده، گفت: «آتش خدا از آسمان افتاد و گله و جوانان را سوزانیده، آنها را هلاك ساخت و من به تنهایی رهایی یافتم تا تو را خبر دهم.»
17 و او هنوز سخن می‌گفت كه دیگری آمده، گفت: «كلدانیان سه فرقه شدند و بر شتران هجوم آورده، آنها رابردند و جوانان را به دم شمشیر كشتند و من به تنهایی رهایی یافتم تا تو را خبر دهم.»
18 و او هنوز سخن می‌گفت كه دیگری آمده، گفت: «پسران و دخترانت در خانه برادر بزرگ خود می‌خوردند و شراب می‌نوشیدند
19 كه اینك باد شدیدی از طرف بیابان آمده، چهار گوشه خانه را زد و بر جوانان افتاد كه مردند و من به تنهایی رهایی یافتم تا تو را خبر دهم.»
20 آنگاه ایوب برخاسته، جامه خود را درید و سر خود را تراشید و به زمین افتاده، سجده كرد
21 و گفت: «برهنه از رحم مادر خود بیرون آمدم و برهنه به آنجا خواهم برگشت! خداوند داد و خداوند گرفت! و نام خداوند متبارك باد!»
22 در این همه، ایوب گناه نكرد و به خدا جهالت نسبت نداد.