فصل 22
1 پس الیفاز تیمانی در جواب گفت:
2 «آیا مرد به خدا فایده برساند؟ البتّه مرد دانا برای خویشتن مفید است.
3 آیا اگر تو عادل باشی، برای قادر مطلق خوشی رخ می‌نماید؟ یا اگر طریق خود را راست سازی، او را فایده می‌شود؟
4 آیا به سبب ترس تو، تو را توبیخ می‌نماید؟ یا با تو به محاكمه داخل خواهد شد؟
5 آیا شرارت تو عظیم نیست و عصیان تو بی‌انتها نی،
6 چونكه از برادران خود بی‌سبب گرو گرفتی و لباس برهنگان را كندی،
7 به تشنگان آب ننوشانیدی، و از گرسنگان نان دریغ داشتی؟
8 امّا مرد جبّار، زمین از آن او می‌باشد و مرد عالیجاه، در آن ساكن می‌شود.
9 بیوه‌زنان را تهی‌دست رّدنمودی، و بازوهای یتیمان شكسته گردید.
10 بنابراین دامها تو را احاطه می‌نماید و ترس، ناگهان تو را مضطرب می‌سازد.
11 یا تاریكی كه آن را نمی‌بینی و سیلابها تو را می‌پوشاند.
12 آیا خدا مثل آسمانها بلند نیست؟ و سَرِ ستارگان را بنگر چگونه عالی هستند.
13 و تو می‌گویی خدا چه می‌داند و آیا از تاریكی غلیظ داوری تواند نمود؟
14 ابرها سِتْر اوست پس نمی‌بیند، و بر دایره افلاك می‌خرامد.
15 آیا طریق قدما را نشان كردی كه مردمان شریر در آن سلوك نمودند،
16 كه قبل از زمان خود ربوده شدند، و اساس آنها مثل نهر ریخته شد
17 كه به خدا گفتند: از ما دور شو و قادر مطلق برای ما چه تواند كرد؟
18 و حال آنگاه او خانه‌های ایشان را از چیزهای نیكو پر ساخت. پس مشورت شریران از من دور شود.
19 «عادلان چون آن را بینند، شادی خواهند نمود و بی‌گناهان بر ایشان استهزا خواهند كرد.
20 آیا مقاومت‌كنندگانِ ما منقطع نشدند؟ و آتش بقیه ایشان را نسوزانید؟
21 پس حال با او انس بگیر و سالم باش. و به این منوال نیكویی به تو خواهد رسید.
22 تعلیم را از دهانش قبول نما، و كلمات او را در دل خود بنه.
23 اگر به قادرمطلق بازگشت نمایی، بنا خواهی شد؛ و اگر شرارت را از خیمه خود دور نمایی؛
24 و اگر گنج خود را در خاك و طلای اوفیر را در سنگهای نهرها بگذاری،
25 آنگاه قادر مطلق گنج تو و نقره خالص برای تو خواهد بود،
26 زیرا در آنوقت از قادر مطلق تلذّذ خواهی یافت، و روی خود را به طرف خدا برخواهی افراشت.
27 نزد او دعا خواهی كرد و او تو را اجابت خواهد نمود، ونذرهای خود را ادا خواهی ساخت.
28 امری را جزم خواهی نمود و برایت برقرار خواهد شد، و روشنایی بر راههایت خواهد تابید.
29 وقتی‌كه ذلیل شوند، خواهی گفت: رفعت باشد، و فروتنان را نجات خواهد داد.
30 كسی را كه بی‌گناه نباشد خواهد رهانید، و به پاكی دستهای تو رهانیده خواهد شد.»