مزامير


فصل   2

1  چرا امّت‌ها شورش نموده‌اند و طوائف در باطل تفکر می‌کنند؟

2  پادشاهان زمین برمی‌خیزند و سروران با هم مشورت نموده‌اند، به ضد خداوند و به ضد مسیح او؛

3  که بندهای ایشان را بگسلیم و زنجیرهای ایشان را از خود بیندازیم.

4  او که بر آسمانها نشسته است می‌خندد. خداوند بر ایشان استهزا می‌کند.

5  آنگاه در خشم خود بدیشان تکّلم خواهد کرد و به غضب خویش ایشان را آشفته خواهد ساخت.

6  و من پادشاه خود را نصب کرده‌ام، بر کوه مقدّس خود صهیون.

7  فرمان را اعلام می‌کنم، خداوند به من گفته است، تو پسر من هستی امروز تو را تولید کردم.

8  از من درخواست کن و امّت‌ها را به میراث تو خواهم داد و اقصای زمین را ملک تو خواهم گردانید.

9  ایشان را به عصای آهنین خواهی شکست؛ مثل کوزهٔ کوزه‌گر آنها را خرد خواهی نمود.

10  و الآن ای پادشاهان تعّقل نمایید! ای داوران جهان متنبّه گردید!

11  خداوند را با ترس عبادت کنید و با لرز شادی نمایید!

12  پسر را ببوسید مبادا غضبناک شود و از طریق هلاک شوید، زیرا غضب او به اندکی افروخته می‌شود. خوشابحال همهٔٔ آنانی که بر او توکّل دارند.