فصل 95
1 بیایید خداوند را بسراییم و صخره نجات خود را آواز شادمانی دهیم!
2 به حضور او با حمد نزدیک بشویم! و با مزامیر او را آواز شادمانی دهیم!
3 زیرا که یهوه، خدای بزرگ است،
4 و پادشاه عظیم بر جمیع خدایان. نشیبهای زمین در دست وی است و فرازهای کوه‌ها از آن او.
5 دریا از آن اوست، او آن را بساخت؛ و دستهای وی خشکی را مصور نمود.
6 بیایید عبادت و سجده نماییم و به حضور آفریننده خود خداوند زانو زنیم!
7 زیرا که او خدای ما است! و ما قوم مرتع و گلهٔ دست او می‌باشیم! امروز کاش آواز او را می‌شنیدید!
8 دل خود را سخت مسازید، مثل مریبا، مانند یوم مسّا در صحرا.
9 چون اجداد شما مرا آزمودند و تجربه کردند و اعمال مرا دیدند.
10 چهل سال از آن قوم محزون بودم و گفتم قوم گمراه دل هستند که طُرُق مرا نشناختند.
11 پس در غضب خود قسم خوردم، که به آرامیِ من داخل نخواهند شد.