مزامير


فصل   37

1  [مزمور داود] به‌سبب شریران خویشتن را مشوشمساز و بر فتنهانگیزان حسد مبر.

2  زیرا که مثل علف به زودی بریده می‌شوند و مثل علف سبز پژمرده خواهند شد.

3  بر خداوند توکّل نما و نیکویی بکن. در زمین ساکن باش و از امانت پرورده شو.

4  و در خداوند تمتع ببر، پس مسألت دل تو را به تو خواهد داد.

5  طریق خود را به خداوند بسپار و بر وی توکّل کن که آن را انجام خواهد داد،

6  و عدالت تو را مثل نور بیرون خواهد آورد و انصاف تو را مانند ظُهر.

7  نزد خداوند ساکت شو و منتظر او باش و از شخص فرخنده طریق و مرد حیلهگر خود را مشوش مساز.

8  از غضب برکنار شو و خشم را ترک کن. خود را مشوش مساز که البته باعث گناهخواهد شد.

9  زیرا که شریران منقطع خواهند شد. و امّا منتظران خداوند وارث زمین خواهند بود.

10  هان بعد از اندک زمانی شریر نخواهد بود. در مکانش تأمل خواهی کرد و نخواهد بود.

11  و امّا حلیمان وارث زمین خواهند شد و از فراوانیِ سلامتی متلذذ خواهند گردید.

12  شریر بر مرد عادل شورا می‌کند و دندانهای خود را بر او میافشرد.

13  خداوند بر او خواهد خندید، زیرا می‌بیند که روز او می‌آید.

14  شریران شمشیر را برهنه کرده و کمان را کشیده‌اند تا مسکین و فقیر را بیندازند و راستروان را مقتول سازند.

15  شمشیر ایشان به دل خود ایشان فرو خواهد رفت و کمانهای ایشان شکسته خواهد شد.

16  نعمتِ اندکِ یک مرد صالح بهتر است، از اندوخته‌های شریران کثیر.

17  زیرا که بازوهای شریران، شکسته خواهد شد. و امّا صالحان را خداوند تأیید می‌کند.

18  خداوند روزهای کاملان را می‌داند و میراث ایشان خواهد بود تا ابدالآباد.

19  در زمان بلا خجل نخواهند شد، و در ایام قحط سیر خواهند بود.

20  زیرا شریران هلاک می‌شوند و دشمنان خداوند مثل خرّمی مرتعها فانی خواهند شد. بلی مثل دُخان فانی خواهند گردید.

21  شریر قرض می‌گیرد و وفا نمی‌کند و امّا صالح رحیم و بخشنده است.

22  زیرا آنانی که از وی برکت یابند وارث زمین گردند. و امّا آنانی که ملعون ویاند، منقطع خواهند شد.

23  خداوند قدمهای انسان را مستحکم می‌سازد، و در طریق‌هایش سرور می‌دارد.

24  اگر چه بیفتد افکنده نخواهد شد زیرا خداوند دستشرا می‌گیرد.

25  من جوان بودم و الآن پیر هستم و مرد صالح را هرگز متروک ندیده‌ام و نه نسلش را که گدای نان بشوند.

26  تمامی روز رئوف است و قرض دهنده، و ذریت او مبارک خواهند بود.

27  از بدی برکنار شو و نیکویی بکن. پس ساکن خواهی بود تا ابدالآباد.

28  زیرا خداوند انصاف را دوست می‌دارد و مقدّسان خود را ترک نخواهد فرمود. ایشان محفوظ خواهند بود تا ابدالآباد. و امّا نسل شریر منقطع خواهد شد.

29  صالحان وارث زمین خواهند بود و در آن تا به ابد سکونت خواهند نمود.

30  دهان صالح حکمت را بیان می‌کند و زبان او انصاف را ذکر می‌نماید.

31  شریعت خدای وی در دل اوست. پس قدمهایش نخواهد لغزید.

32  شریر برای صالح کمین می‌کند و قصد قتل وی می‌دارد.

33  خداوند او را در دستش ترک نخواهد کرد و چون به داوری آید بر وی فتوا نخواهد داد.

34  منتظر خداوند باش و طریق او را نگاه دار تا تو را به وراثت زمین برافرازد. چون شریران منقطع شوند آن را خواهی دید.

35  شریر را دیدم که ظلم پیشه بود و مثل درخت بومی سبز خود را به هر سو می‌کشید.

36  امّا گذشت و اینک نیست گردید و او را جستجو کردم و یافت نشد.

37  مرد کامل را ملاحظه کن و مرد راست را ببین زیرا که عاقبت آن مرد سلامتی است.

38  امّا خطاکاران جمیعاً هلاک خواهند گردید و عاقبت شریران منقطع خواهد شد

39  و نجات صالحان از خداوند است و در وقت تنگی او قلعهٔ ایشان خواهد بود.

40  و خداوند ایشان را اعانت کرده، نجات خواهد داد. ایشان را از شریران خلاص کرده، خواهد رهانید زیرا بر او توکّل دارند.